نظرات ياداشت نينواي چشم تو

درخت و آتشي ديدم ندا آمد که جانانم

مرا مي خواند آن آتش مگر موسي عمرانم

مپرس از کشتي و دريا بيا بنگر عجايب‌ها	که چندين سال من کشتي در اين خشکي همي‌رانم
بيا اي جان تويي موسي وين قالب عصاي تو	چو برگيري عصا گردم چو افکنديم ثعبانم
تويي عيسي و من مرغت تو مرغي ساختي از گل	چنانک دردمي در من چنان در اوج پرانم
منم استون آن مسجد که مسند ساخت پيغامبر	چو او مسند دگر سازد ز درد هجر نالانم
خداوند خداوندان و صورت ساز بي‌صورت	چه صورت مي کشي بر من تو داني من نمي‌دانم