آمدم تا نینوای چشم تو

گم شدم در ناکجای چشم تو

خواستم تا محرم کویت شوم

یا نشینم در سرای چشم تو

نذر کردم کربلایی تر شوم

یا ببندم دل به پای چشم تو

کاش می شد فرصت رفتن دهی

تا کنم جان را فدای چشم تو

  عمر در اندیشه ها بر باد رفت

                        گشت فرداها همه دیروزها

  بر رخ من رد پای روز ماند

                       در دل ایام از من سوزها

  روزها از آه من آتش گرفت

                     ماند چون خاکستری دنبال من

  شعر شد آهنگ شد فریاد من

                    دیر رفت این روز و ماه و سال من

  عمر اگراین سرگذشت تیره بود

                   وای از این تیرگی ، وین سرنوشت

  با چه دستی گیرم اکنون دامنی

                  عمر هم چون آب تلخ از سر گذشت

سلام. ایول بابا . این آزمون و خطا هم برای خودش دنیایی دارد. میدونی جریان چیه؟ بهت میگم فقط عجله نکن. میگن عجله کار شیطونه.